Kamil Agalarow, który przeszedł z Anji, i Chorwat Hrvoje Milic, który pasował do Rostowa, nie stał się wyjątkiem. Cóż, jak tu nie wspomnieć o zespole oldtimerów Stipe Pletikosa. Chorwat, choć nie był zaangażowany w nowe przejęcia, ale dwukrotnie został srebrnym medalistą rosyjskich mistrzostw, a także wie, jaki jest smak zwycięstwa.
Wszyscy ci cudni piłkarze ze szkoły w Rostowie zostali związani w jedną całość przez Miodraga Bozovica, który jeszcze nie wygrał nic w rosyjskim futbolu, ale nie przeciwko łamaniu tradycji. Co ciekawe, w dawnych klubach serbski specjalista nie pozostał dłużej niż rok, ale Rostow był wyjątkiem od reguły. Ten wyjątek Bozovic, lub jak to się nazywa, “Count” jest nadal używany z powodzeniem. Chociaż słowo tutaj jest skuteczne – prawdopodobnie nie jest to właściwe słowo. “Hrabia Rostowa” sprawił, że “Rostow” grał w wysokiej klasy piłkę nożną, a zwycięstwo w ostatniej rundzie nad Anjim – 1: 0, potwierdza to. Klub Rostov stracił tylko 3 gole w czterech rundach i dzieli drugą linię na liście drużyn, które przegrały najmniej, a także zajmuje drugie miejsce wśród klubów, które zdobyły najwięcej punktów, ustępując jedynie Spartakowi.
Zastanawiam się, czy to jakieś cudo? Z jednej strony tak, ale z drugiej? W pewnym momencie “Rostov”, a raczej “Rostselmash”, grał w Pucharze Intertoto, zdoławszy awansować do półfinałów sezonu 1999! Oczywiste jest, że teraz nikt tego nie pamięta, ale teraz jest ważniejszy niż kiedykolwiek. W 2008 roku Rostow wygrał PFL, tracąc tylko cztery mecze. Co ciekawe, w RFPL, Rostovites wyszedł z Kuban, tak, tak, klub, który teraz reprezentuje Rosję w Lidze Europy, w którym zespół gra Djibril Cisse, Belenov lub Balde. Tak więc, po sezonie, Krasnodar wrócił do FNL, a następnie powrócił, i zakończył na 8 miejscu, a po sezonie dotarł do pucharów Euro. Dlaczego “Rostov” nie może tego zrobić?